Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ilex aquifolium & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Agréu

Ilex aquifolium

Aquifoliaceae

Àutri noum : Gréu, Griéu, Fouito-pastre, Grifueio, Garrus.

Noms en français : Houx, Bois franc.

Descripcioun :
Planto proun couneigudo emé si fru rouge (gréule), si fueio larjo, verdo e lusènto e souvènti-fes pougènto (mai pas toujour). Vèn bèn souto li roure o peréu dins li faié. Segur qu'anas pas vous engana emé lou verbouisset qu'èi bèn mai pichot (e un soulet pouchoun).

Usanço :
L'agréu servié à passa tèms au nostre, majamen pèr faire de visc (emé la rusco) pèr aganta l'auceliho. Lou grèule èi proun empouissounant. Soun li fueio que sèrvon pèr faire de tisano (proun amaro) e de "vin de gréu". Acò èi vertuous contro li fèbre, lou toussi (verdau), li mau d'os e li verme dóu quiéu .

Port : Aubre
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna

Gènre : Ilex
Famiho : Aquifoliaceae



Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Colo
Estànci : Pancaro entresigna
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Ilex aquifolium L., 1753

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Ilex aquifolium & Blitum bonus-henricus

Coumpara Agréu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò